Tej decyzji Cegielski nie musiał żałować. Jego fabryka szybko wyrobiła sobie markę i zaczęła podbijać rynki zagraniczne, w tym przede wszystkim Kongresówkę. Od początku do dziś firma założona przez Cegielskiego jest znaczącym przedsiębiorstwem przemysłu maszynowego w Polsce. Choć zmieniały się wyroby i rynki, kapitałem tej firmy zawsze była załoga, bo w "Ceglarzu" wykształcił się szczególny etos pracy.

 Z punktu widzenia rektora Uniwersytetu nie mogę nie wspomnieć o pracy naukowej i dydaktycznej doktora Cegielskiego. Cegielski, jeszcze przed założeniem fabryki pracował w szkole i dostrzegał mankamenty wykształcenia czysto humanistycznego. Zauważył konieczność zmian w programie nauczania. Propagował zmniejszenie ilości godzin nauki języków klasycznych na rzecz języków współczesnych i nauk stosowanych (matematyczno-przyrodniczych). Uważał, że społeczeństwu polskiemu potrzebni są absolwenci szkół średnich, którzy znaliby się na handlu, rolnictwie i rzemiośle, by wykorzystując swe umiejętności pracowali dla dobra ojczyzny. Swe przemyślenia zawarł w pracy "O zasadach wychowania po szkołach wyższych" (ówczesne gimnazja). Pisywał artykuły, wydawał podręczniki, naukowo zajmował się literaturą a najwięcej zajmowała go twórczość Adama Mickiewicza.

 Postać Hipolita Cegielskiego, renesansowego człowieka, Wielkopolanina, naukowca, społecznika i przedsiębiorcy ze wszech miar zasługuje na pomnik, choć ten „twardszy niż ze spiżu” zbudował już swoim życiem i wszechstronną działalnością.